5 Mayıs 2017 Cuma

Çocukluğum Ölüyor Bu Gece

   İçimde bir çocuk ölüyor bu gece... Varlığınla hayat bulan ve yıllarca sürüklenen peşin sıra. Bir çocuk ki öyle sıcak, öyle içten gülümseyen. Kızdığın zamanlarda sakince köşesine çekilen ve sırf sen daha fazla kızma diye tüm şekerlerini sana veren bir çocuk. Varlığınla neşe bulan ve bu lanetli dünyada sende varsın diye nefes almaya devam eden... Herkese herşeye inat yaşan bir çocuk ölüyor.
    Ne kadar kırıldım bilemezsin çocukluğum. Ne kadar canımı acıttın anlayamazsın. Ben seni o en deli olan yıllarda tanıdım. Her zaman bana yakın her zaman bir adım önümde durandın sen. Ne olursa olsun güvenebildiğim. Konuşabildiğim ve öyle körü körüne hiç sorgulamadan sevebildiğimdin benim.         Yüzüne düşen ufacık bir hüznü bile silebilmek için çikolatalı pastalar yapardım sana. Sabahları krep içinde erimiş çikolata kokusuna kalkardın. Görünce gözlerin yuvalarından çıkardı. Birde çok sevdiğin milyonlarca şey daha. Sahi ne çok şey yaptım senin için. Bazen sırf istediğimden, bazen de anneni yanında hissetmen için. Bütün bu çocukluğum boyunca ne çok "an"ı paylaştık seninle.
     Şimdi gitmek istedin gittin.
     Gitmelisin de zaten söylediklerinin üstüne. Arayı fazla uzatmayalım demek isterdim ama demeyeceğim bu kez. Uzatalım mümkünse. Ben seni çocukluğum sandım. Ben seni kardeşim sandım. Ben seni abim sandım. Ben seni babam... Sen seni sandığım her şeyi bir anda sildin hafızamdan. İsminle birlikte varlığını, varlığınla birlikte paylaştığımız milyonlarca "an"ı. Geriye kırılan kalbimden başka bir şey bırakmadan sildin. İçimdeki çocuğun boynuna ipi geçirip gittin. Git öyleyse, gitmelisin de zaten.
     İçimdeki çocuk ölüyor bu gece, senden geri kalan herşeyle birlikte. Boynuna geçen ipten kolay kurtuldu ama yanılgılarından kurtulamıyor bir türlü. Öyle istediğin gibi birden bire olmuyor hiçbir şey. Gidişine hiç benzemiyor ölümü.
    Ah benim vazgeçmişliğim, kırılgan çocukluğum; en saf haliyle karşımda şimdi. Uzatmış ellerini bana bakıyor çaresiz. Bir elinde şekerleri diğerinde iyi kötü milyonlarca "an"ı. Seni aradı bulamadı. Gözlerini yere çevirdi, ellerini pantolonunun cebine koydu şimdilik.
Geriye senden kalan ne varsa elinde, aldı ve gitti.

Hiç yorum yok: